ობოლი ბიჭი მუხლზე ტალახით და პირველი ნაბიჯი ქართულ მწერლობაში – ოტიას ამბავი
ოტია იოსელიანის მოგონებიდან:
"თბილისში პირველად როცა ჩავედი და მოთხრობები ჩავიტანე, ტალახი მქონდა მუხლზე. ტალახს ახლაც არ ვიცილებ, მიყვარს ქართული მიწა…
სკოლაში სამიანებს მიწერდნენ, ობოლი ვიყავი და იმიტომ. თორემ ისიც არ მეკუთვნოდა.…