წერილები გზიდან

„დღეს ბოროტების დასამარცხებლად სიყვარულით, ქართველ ებრაელთა ლექსიკაში “დანაცვლების” ფორმით მოღწეული -  ჩანაცვლების 80 წლის თავია!“- გრიგოლ ფერაძის გარდაცვალებიდან 80 წელი გავიდა და სწორედ ამ თარიღს ეხმიანება ისრაელში საქართველოს ელჩი ლაშა…

ტერენტი გრანელის წერილი დას: „ჩემო ძვირფასო დაო ზოზია! მივიღე შენი წერილი და ვიგრძენი სინანული; რატომ მე ამდენ ხანს ვერ გნახე. ამის მიზეზები ბევრია. მაგრამ მაინც ეს არ მეპატიება. გავიგე, რომ გყოლიათ შვილი, სასიამოვნოა ძლიერ, ბავშვს,…

რას წერდა ივანე ჯავახიშვილი რუსეთზე? "რა მიზეზი იყო, რომ დიდი რუსეთის მთავრობა ასე ექცეოდა პატარა საქართველოს, ან როგორ ახერხებდა რუსეთი საქართველოს ისე მოჯადოებას, რომ იგი რამდენიმე მწარე გამოცდილების შემდეგაც მაინც "ქრისტეს მოყვარე"…

"ჩემი უბედურება იცი რა არი? იმედი მაქვს გადაწურული. მივხვდი, რომ კარგად აღარ გავხდები. ეგ მაგიჟებს. ვერ ველევი! ვერ შევეგუე, რო ცუდად ვარ და კარგად აღარ ვიქნები. გარეთ არ შემიძლია გავიდე. ჰაერი რო ჩავისუნთქო, ისე მომიჭერს ხოლმე, თითქო…

დათო ტურაშვილი ლიკა ქავჟარაძის შესახებ - "აპრილი" "აპრილში ყოველთვის შეყვარებული ვიყავი და ეს, შეიძლება ასაკის ბრალი იყო და შეიძლება თბილისური გაზაფხულის – აპრილიდან თბილისის ქუჩებში აყვავებული ნუშის ისეთი სუნი იდგა ხოლმე,…

სერგო კლდიაშვილის წერილი კოლაუ ნადირაძეს "კოლაუ, ჩემო ოქროს ბიჭუნ! რატომ ასე მომიძულე? მინდა, თავი შეგახსენო, რომ ჯერ კიდევ ვარსებობ ამ ქვეყანაზე. ვინღა დაგრჩა ძველი მეგობრებიდან, რომ ჩემზედაც ხელი აიღე? ისე მომენატრები ხოლმე, როგორც ჩვენი…

27 სექტემბრის გ ა ნ ც ხ ა დ ე ბ ა (ცერცვისტოლა ამბავი) ჩემი შვილი ომში მოკლეს, დედა მოუკვდეს! ოცი წლის იყო, მხოლოდ შვიდი ათას სამასი  დღე, კიდევ  ხუთი თვე და სამი კვირა  იცოცხლა, მეტი ვერ. საათები და წუთები აღარ მახსოვს, ან მაგას როგორ…

„მოგესალმებით, ასეთი პოსტების წერა არ მჩვევია, თუმცა ყოველდღიურად მომდის უამრავი წერილი, ვკითხულობ ძალიან ბევრ კომენტარს და გამოხმაურებას. ჩემი ეს პოსტი ეძღვნება ქართველ ემიგრანტებს, ადამიანებს, რომლებიც ჩემთვის გმირები არიან...“ - ასე…

„ამ ღამით ყოველთვის ენთო ჭიაკოკონა ანუ იწვოდა ჩემი სახლის წინ, ქუჩის მთავარ ბირჟაზე გამოტანილი საბურავი და ,გარემოსთან ერთად, ბინძურდებოდა და იჭვარტლებოდა ჩემი ხელებიც. ამ ღამით  ენთო მეორე კოცონიც, ფიჩხით - სიმინდის შესაწვავად...…

“ამ ყველაფრისთვის რაც დღეს მაქვს, მე  ჩემი ცხოვრების  საუკეთესო წლები დავკარგე...” – ქართველი ემიგრანტის, ირინა იოსებაშვილის პატარა ჩანახატი. “-მორჩა! ახლა ხელფასს რომ ავიღებ ყოველ თვეში ასს ევროს გადავდებ რომ მალე წავიდე... ასე ვიმეორებ…

"ვის შეეწირეო,-- დაატირეს სამძიმრის სათქმელად მოსულმა ქალებმა. სამშობლოს, სამშობლოსათვის დაიღუპა ეს,-- უცბად წელში გასწორდა და ტირილი შეწყვიტა გარდაცვლილის  დედამ -- რამდენიმე წამით ადრე,  შვილის სიკვდილით გამოწვეული სიმწრის კივილსა და…

"ბარნოვის ქუჩაზე დავდიოდი ისტორიაში სამეცადინოდ რეპეტიტორთან, სკოლის დამთავრების შემდეგ... 9 საათზე უნდა ვყოფილიყავი გეგეშიძის ბაღის უკან რომ კორპუსია იქ... ბარნოვის 142 ნომერია, მახსოვს დღესაც... ლექტორი მერე უნივერსიტეტში მიდიოდა…