ლადო გუდიაშვილის ნაამბობი
პარიზში რომ ვიყავი, ერთხანს ისე გამიჭირდა, ლამის ქუდი ჩამომეტარებინა ქუჩა-ქუჩა. ვიჯექი ჩემს მანსარდაში და ამაოდ ვიგონებდი ნაცნობებს, რომელთანაც ფულის სასესხებლად მიმესვლებოდა. თანაც, შემოდგომა იყო, გვიანი შემოდგომა - თბილისური გვიანი…