წერილები გზიდან

ერთ მშვენიერ დღეს, მარჯორი უორდროპი ილიასგან ასეთ წერილს იღებს: „გვპირდებით ჩვენში მობრძანებას. სიხარულით დაგიხვდებით... იმედი გვაქვს, რომ ჩვენი უბედური, მაგრამ მშვენიერი ქვეყანა, თავს მოგაწონებთ და დაგანახვებთ, რომ იგი ღირსია თქვენის…

რაფიელ ერისთავი განთქმული თამადა ყოფილა – ჭკვიანი, ნიჭიერი, ენამოსწრებული. მის მოსმენას არაფერი სჯობდა. ილია ჭავჭავაძემ თავის „ოთარაანთ ქვრივი“ დავით სარაჯიშვილის სახლში წაიკითხა. ამ საღამოს ესწრებოდნენ „ივერიის“ თანამშრომლები, მწერლები,…

"ერთხელ სიზმარში გნახე, რომ ბეღურა იყავი და დაფრინავდი. ვიღაცამ ქვა გესროლა და ფრთა მოგტეხა, შენ ჭინჭრებში ჩავარდი. მოვედი, აგიყვანე. კანკალებდი. მე უბეში ჩაგისვი, რომ გამთბარიყავი. თან ვტიროდი, ისე ვტიროდი, გულს ვიგდებინებდი. მეგონა თუ ასე…

„ხშირად უნახავთ შებინდებისას რუსთაველის გამზირზე მარტო მოსეირნე, ფიქრებში ჩაფლული, თვალებში ნაღველჩამდგარი მწერალი,“ „თავსაფრიანი დედაკაცის“ ავტორი, უბადლო ნოველისტი, უაღრესად ჰუმანისტური იდეალების გამომხატველი შემოქმედი, ქართული…

1998 წელი. ინტერვიუ აფხაზ სნაიპერ ქალთან, ეკა ახალაიასთან  " - ვაჟკაცი ქართველი არ შეგხვედრიათ? _ არა, იყვნენ, როგორ არა. აი, თქვენი მწერალი რომ არის, ამირეჯიბი, მაგისი ბიჭი იბრძოდა აქ, ჩვენს წინააღმდეგ, თბილისელების ბატალიონში. მაღალი,…

იაკობ  გოგებაშვილი ― ქართველი პედაგოგი, მეცნიერული პედაგოგიკის ფუძემდებელი საქართველოში, პუბლიცისტი, საბავშვო მწერალი და საზოგადო მოღვაწე იყო. ადამიანი, რომელმაც განუზომლად დიდი კვალი დატოვა საქართველოს ისტორიაში. ეს არის ნაწყვეტი მისი…

ზუსტად არავინ იცის, რამდენი ენა იცოდა ან რომელ ენაზე უკეთ მეტყველებდა... მისი დიდი მეგობრის, ექვთიმე თაყაიშვილის ცნობით, ნიკოს ჯერ კიდევ გიმნაზიაში სწავლის დროს შეუთვისებია კლასიკური და თითქმის ყველა ძირითადი ევროპული ენა... შემდეგ კი…

ცნობილმა ფრანგმა მეცნიერმა, მარი ბროსემ, საქართველოში  პირველად 1847-1848 წლებში იმოგზაურა. მას, ჩვენს ქვეყანაში,  ქრისტეფორე მამაცაშვილთან, გიორგი ერისთავთან, პლატონ იოსელიანთან და სხვებთან ერთად, ილიას სიმამრი – თადეოზ გურამიშვილიც…

მწერალ დავით კლდიაშვილის შვილმა - სერგო კლდიაშვილმა  თავის  მოგონებებში პაოლო იაშვილისუ კანასკნელი დღე აღწერა. გთავაზობთ სერგო კლდიაშვილის „პაოლო იაშვილის უკანასკნელ დღეს“ . „1937 წელიწადი. ეს დღე უნდა გავიხსენო. მწერალთა კავშირში…

“სიმართლე მწარეა, ოღონდ, წამლის სიმწარე აქვს და არა შხამისა. სიმართლე აგვიხელს თვალს, რათა დანახულმა ყველა ერთნაირად შეგვძრას, შეგვაწუხოს, შეგვაშფოთოს… ეს ყველას ერთნაირად გვეხება, მეც, თქვენც, ყველას, ვინც ჩვენს საუბარს წაიკითხავს, ან არ…

ოთარ ჭილაძის წერილი „ჩვეულება რჯულზე უმტკიცესიაო – ქართველის ნათქვამია. შეჩვეულს ნუ გადააჩვევ და შეუჩვეველს ნუ შეაჩვევო – ესეც ჩვენი ისტორიული გამოცდილებაა. თავის დროზე ასევე გვიჭირდა ალბათ სპარსული სამყაროსგან მოწყვეტა, მაგრამ თუ არ…

"ჩემო შვილო, ჩემო კარგო მამიკო, ჩემო სიხარულო და ბედნიერებავ! მედეა! მაპატიე, გემუდარები, მაპატიე, ეს უდიდესი დანაშაული შენს წინაშე, მთელი ჩვენი ქვეყნის და ხალხის წინაშე. მთელი ღამე არ მიძინია. დაგჩერებოდი შენ მძინარეს, მაგრამ თავის მოკვლა…